Een warme ontvangst in een bijzonder land.

Donderdagavond vertrokken we, om de Vrijdagochtenspits te vermijden, alvast richting Schiphol om daar in het Mercure, achter de douane, de nacht door te brengen. Wat we niet verwacht hadden is dat op dit drukke internationale knooppunt om HALF TIEN ’s avonds de meeste tenten al sluiten. Met moeite en veel stappen voor de teller vinden we toch nog een geschikte plek om onze (mini)vakantie traditioneel te beginnen.

Prima geslapen, fijn onder de pomp en na een goed ontbijt op de Holland Boulevard wandelen we fiks naar de B-pier om bij nummer 15 in te schepen bij Swissair.

Daar aangekomen krijgen we een mailtje dat onze vlucht omgeboekt is naar KLM omdat door de mist, en die is er, onze eerste vlucht te laat zal zijn om in Zürich nog over te kunnen stappen. Nu hebben we dus ruim 4½ uur stuk te slaan op en om de luchthaven.

En dat betekent weer terug door de douane om bij KLM in vertrekhal 2 onze vlucht cq stoelen te claimen. We waren niet de enigen, maar als we uiteindelijk onze instapkaarten hebben, en ondertussen in de rij moeizaam contact hebben gemaakt met Expedia om ze in Dubai te laten weten dat we later aankomen, is het tijd voor een versnapering op het Panoramadek. De eerste paar uur is inmiddels stukgeslagen.

Eindelijk (nog wel 3 kwartier later dan op het bord aangegeven, ze moesten brandstof terugtanken, wegens teveel) gaan we dan airborne en hebben we een hele middenrij voor ons zelf. En omdat het nu rechtstreeks gaat, is dat bij ruim 6 uur vliegen erg welkom.

Ruim na middernacht aangekomen blijkt Expedia zijn best niet gedaan te hebben, onze airportshuttle limo is nergens meer te bekennen, en komt volgens een Alpha-chauffeur, die op iemand anders wacht, ook niet meer. We waren een no-show in hun computer, en ze hadden geen bericht gehad dat we op een latere vlucht zouden komen.

Aangeraden wordt om maar een taxi te nemen en ondanks dat er zeker 100+ man staat te wachten, zijn we in no time weg. Goed geregeld, en de taxi kost ook nog eens geen drol.

Het hotel is ’s nachts ook volledig bemand, dus daar kijken ze niet op van een late gast. De kamer is buitengewoon mooi en de ligging van het hotel subliem. Al de dingen die we willen doen of zien op korte loopafstand, en dat is bij 40° toch wel erg prettig.

Eén van die dingen is de buurman, Burj Khalifa, die nog wel vaker voorbij zal komen.

Maar eerst stappen we in de Hop-on/Hop off bus voor onze eerste stadstour in Dubai.

Daar is hier geen gebrek aan. Er zijn er zo’n 5000 in de Verenigde Arabische Emiraten.

Die moet je natuurlijk gezien hebben, Burj al Arab, het enige 7-sterren hotel wereldwijd.

Richting palmeiland Palm Jumeirah, mede tot stand gebracht door Nederlanders.

En daarop het megahotel Atlantis The Palm (1539 kamers). Tijd voor een tussenstop.

Zelfs de telecommasten zijn hier goed vermomd als palmbomen.

We gaan via Dubai Marina weer richting centrum.

Hier krijg je bij het kopen van een woonstee 2 sets sleutels, 1 voor de woning en 1 voor de auto die je erbij “krijgt” variërend van een Mini tot een Lamborghini. Kon slechter 😉

En ook hier. Al zie je verdomd weinig motoren. Logisch ook, gewoon veel te warm.En zo zijn we weer terug bij het vertrekpunt, ook niet onbelangrijk, de Dubai Mall.Zie je dat muurtje, net onder de vlaggen. Daar komt mijn Dubai Tattoo vandaan 😀 😀

De al eerder genoemde Burj Khalifa (hier op de achtergrond) is 829,84 meter hoog, ongeveer 10x onze Zwolsche Peperbus. Maar dat is de heren hier nog niet genoeg. In 2020, voor de wereldtentoonstelling, moet hij klaar zijn, The Dubai Creek Tower, die nog een honderd meter hoger gaat worden. De maquette staat al pontificaal in de Dubai Mall.

Buiten dit is de hele Dubai Mall mooi en uitermate luxe (Marion noemt het de Mall of Milennia {FL-USA} on steroids) aangekleed en huisvest, behalve 1200+ winkels, restaurants etc., ook het grootste zeeaquarium ter wereld. Geen verrassing 😀

Een andere verrassing zien we in de mega ondergrondse supermarkt.

En dan is het zo’n beetje etenstijd, en waarom zouden we een traditie verbreken 😉

Na de uitstekende steak (ook geen verrassing) is het tijd voor wat entertainment.

De dansende Dubai Fountains, ook al de grootste ter wereld, met gevarieerde muziek.

Deze keer een lokale artiest, maar ook Michael Jackson’s Thriller kwam voorbij.

En dan is het wel tijd voor een bakkie leut, vanavond bij de bekende Canadees.

Waar natuurlijk ook de sociale media even bijgehouden moet worden.

En we daarna de lokale autoverhuurder bezoeken, ze hadden helaas geen GMC Terrain 😉

NEXT DAY – A VERY HAPPY BIRTHDAY – ON TOP OF THE WORLD.

Ook vandaag begint weer met een strak zonnetje en zo’n beetje 40° op de teller.

En ook vandaag weer een smakelijk ontbijtje bij het Amerikaanse pannenkoekenhuis.

Waarna we de Rode Route met de bus gaan doen, richting het oude deel van Dubai.

We komen ook nog langs de hoofdingang van “ons” Palace Hotel Downtown, een toppertje

Ook de meeste ander gebouwen zijn van het hoge soort. Manhattan, maar dan meer.

En zo bereiken we het oude deel van de stad, waar toch ook wel veel nieuwbouw is.

De handelskade, met veel houten, nog al krakkemikkige bootjes voor verder transport.

En ook hier weer veel hoogbouw, meestens neergeplant door dezelfde 2 à 3 beleggers.

Met centraal de snelweg die de buur-emiraten van de verenigde met elkaar verbind.

En met een mooi uitzicht op de skyline van het nieuwe Downtown Dubai.

En weer richting thuisbasis blijkt dat de centrale snelweg ook erg druk kan zijn.

Ontspanning is er genoeg in Dubai, al wil je daar niet zijn met de verzengende hitte.

Het laatste gebouw in aanbouw lijkt erg veel op 1 in Singapore, met de bovenste, verbindende, verdiepingen in de vorm van een cruiseschip waar een paar zwembaden op komen. Tijd voor ons om het mooie, koele zwembad bij ons hotel maar eens te bezoeken.

Dankzij het attente personeel en het koele water is het daar goed toeven, maar tegen het eind van de middag moeten we toch weer op pad, naar de kers op de verjaardagstaart.

Marion heeft een VIP arrangement geregeld, waarbij je in een lounge ontvangen wordt, kopje thee en “all you can digest” dadels aangeboden krijgt, daarna langs de honderden wachtenden (je moet echt ruim van tevoren reserveren, zeker voor de “normale” 125ste verdiepingtour) naar een privé lift geleid word die je naar de 148ste verdieping zoeft.

In minder dan 2 minuten zit je op 555 meter (de 125ste zit op 420 mtr) hoogte, waar je ook weer als een VIP ontvangen wordt met een sapje en een hapje. Bank for your bucks indeed. En daar kun je op je gemak genieten van alles om je heen, en vooral onder je.

Ondanks de bedenkingen (niet zo gek op hoogte) kan een welgemeende glimlach er wel af.

En zo zien 1200+ winkels, restaurants etc. er van boven uit.

We hebben de tijd van ons leven. Een geweldige kers op een 829 meter hoge taart !!

Met onder ons het geweldige 5+ sterren Palace Hotel Downtown waar we logeren !!

Met onze Lakeviewkamer in beeld. Nog een laatste blik over de oneindige vlakte.

En een blik omhoog.

En dan is het tijd om af te dalen. In ons arrangement zit ook een, zolang je wilt, bezoek aan de 125ste, en het balkon op de 124ste, maar na een paar minuten aldaar weten we het al. We dalen af naar de bodem. Het is er erg druk, vooral op het balkon, en je ziet eigenlijk hetzelfde, alleen 135 meter lager. We dolen nog wat door de onvermijdelijke giftshops (2 stuks, exacte kopieën van elkaar) voordat je naar buiten mag, kopen daar uiteraard ook wat, en schuiven dan de Dubai Mall weer in. Plan was om het aquarium te bezoeken (de kaarten zaten bij de sightseeing tour inbegrepen), maar om in een megarij te gaan staan om een keer onder dat aquarium door te lopen is ons wat te gek, en hebben we al dikwijls gedaan bij andere aquaria die op onze weg kwamen. Dus begeven we ons maar naar de overbuurman, ook een verjaardagswens, Cheesecake Factory. Net als anders, maar dan ergens anders 😀 . De cocktails, ondanks virgin, smaken, net als de maaltijden, weer prima, en ik heb voor de zekerheid maar een shirt aangetrokken met de volgende stop.